10 vragen en antwoorden – Leesclub ‘De meisjes’ (Emma Cline)

Meedoen aan leesclubs is hartstikke leuk. Het geeft je de mogelijkheid om met anderen over boeken te praten, en vaak worden er al vragen voor je bedacht die je voor, tijdens en na het lezen goed kunt beantwoorden. Handig voor als je zelf even geen inspiratie hebt. Voor de Hebban Leesclub las ik ‘De meisjes’ van Emma Cline en mijn antwoorden op de 10 vragen van Hebban deel ik hier graag met jullie. Let op: kan spoilers bevatten.

Zie ook de complete leesdiscussie op Hebban.nl.

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom?

Het boek begint bij de volwassen Evie Boyd, die op haar 14de de gruwelen van een sekte heeft meegemaakt. Op haar 14^de leek Evie nog wat onzeker, naïef en zelfs een beetje rebels. Ze zet zich af van haar moeder en gaat zonder dat ze het bij een sekte. Dat dit een foute keuze was, daar komt ze later pas achter. De volwassen Evie ervaart nog steeds een beetje angst door de gebeurtenissen van toen, maar is duidelijk wijzer geworden, en minder verlegen en naïef.

Waar ‘vriendin’ Suzanne in het begin van het verhaal overkwam als een echte vriendin, iemand tegen wie Evie opkeek en op wie ze kon bouwen, wordt later duidelijk dat het eigenlijk een beetje een psycho was. Dat is ook het punt waarop Evie besloot dat de sekte en alles eromheen allemaal een beetje te gek werd voor haar.

Evie heeft dus een goede ontwikkeling doorgemaakt. De ‘puber-Evie’ vond ik eigenlijk maar een verdrietig, te veel naar aandacht hunkerend meisje (tot op het irritante af). De volwassen Evie lijkt nog steeds wat twijfelachtig en spreekt me daardoor niet per se persoonlijk aan, maar ze is wel ontsnapt uit dat gekkenhuis van een sekte en probeert haar leven weer zo goed als op te pakken.

Over de andere personages valt eigenlijk maar weinig te zeggen qua ontwikkeling.

2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur?

• Macht en invloed
  (van charismatische leider Russell op de meisjes)
• Naïviteit van beïnvloedbare tieners
  (alle meisjes die trappen in de praatjes van Russell, Evie die als een puppy achter Suzanne aanloopt)
• Vrijheid
  (Evie die als het ware op zoek is naar haar identiteit, en zich ‘losmaakt’ van haar moeder, en later ook weer losmaakt van de sekte)
• Je afzetten tegen de gevestigde orde
  (gewoon tegen alle verwachtingen ingaan, niet de popi-jopi uithangen, niet naar je moeder luisteren, de schijt hebben aan wat anderen vinden, ook de autoriteiten)
• Verwaarlozing
  (de moeder van Evie, Russell, Suzanne, er wordt een verwaarloosd)

3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal?

‘De meisjes’ verwijst naar de groep met meisjes (de sekte) van leider Russell, met meer specifiek in de hoofdrol Suzanne (het meisje van de groep dat als eerste opviel als duidelijk anders), en later ook Evie, die onderdeel wordt van de groep met meisjes.

4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?

Hoewel het verhaal af en toe wat traag was, heb ik niets op te merken aan de schrijfstijl. Cline maakt erg levendige beschrijvingen, wat voor mij wel wat extra’s aan het verhaal gaf. Ik kon me perfect inleven, ook al ben ik het niet altijd eens met de keuzes die de hoofdpersonage maakte.

5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?

Zoals hierboven al gezegd ging het verhaal voor mij wat traag. Dankzij de prettige schrijfstijl ging ik toch nog redelijk vlot door het boek heen, maar voor mij had er allemaal wat meer actie en spanning in mogen zitten. Op het einde van het boek bleef ik eigenlijk nog met veel vragen zitten, iets wat ik maar irritant vind. Tenzij er nog een deel 2 komt, maar of ik die per se zou willen lezen, dat weet ik nog niet zo zeker…

6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief).

Het verhaal bevat geen perspectiefwisselingen, wat in mijn ogen wel jammer is. Ik had graag gelezen hoe bijvoorbeeld Suzanne, Russell of de moeder dachten. Het verhaal wordt vanuit het hoofdpersonage Evie vertelt. Er wordt ook gebruik gemaakt van flashbacks, wat ik verder prima uitgewerkt vond (maar je moet er wel van houden). Er wordt echter maar weinig gezegd over de Evie in het heden, en eigenlijk vind ik deze verhaallijn dan ook wat weinig toevoegen. Ik blijf met veel vragen zitten, zoals:

– Waarom deed de moeder zo tegen Evie?
– Waarom voelt Evie zoveel liefde voor deze Suzanne?
– Heeft ze nu vrede met zichzelf en wat er gebeurd is of niet?

7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal?

Lastige vraag, maar dan ga ik denk voor de naïviteit van de meisjes, en het effect dat sekteleider Russell daardoor zomaar op hen kan hebben (met alle gevolgen van dien!). Niet om de schuld bij de meisjes neer te leggen, hoor. De geschiedenis kent helaas charismatische leiders genoeg, en ook volwassenen kunnen zich hier door laten beïnvloeden.

8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?

Ik denk dat er veel meer uit het verhaal gehaald had kunnen worden. Hoewel ik me goed in kon leven in het verhaal kon ik me niet altijd even goed inleven in de gedachtenwereld van Evie. Wat dat betreft is het echt een ver-van-mijn-bed-show en heeft de auteur me niet echt kunnen raken. Neemt niet weg dat ik het wel een interessant verhaal vond: want waarom laat zo’n meisje zich zo overhalen gekke dingen te doen? Het is de auteur wel gelukt om me over deze zaken aan het denken te Dzetten. dat vind ik dan wel weer positief.

9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan?

Oef, het boek lijkt verschillende thema’s te dekken, maar ik denk dat de hoofdboodschap is dat je jongere mensen serieus moet nemen en goed moet behandelen. Hoewel ze als puber steeds meer op volwassenen beginnen te lijken, hebben ze nog steeds de liefde en aandacht nodig van een kind. Als je dat niet geeft, dan doet misschien de verkeerde persoon het, dan heb je de poppetjes (meisjes?) aan het dansen.

10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?

Ik had gedacht dat het hier om een roman ging, waar Evie verliefd zou worden op Russell, maar dat Russell een psychopaat bleek te zijn die haar leven tot een hel zou maken (met een hoop actie en spanning). Hier is niets van terecht gekomen. Evie lijkt alleen maar oog te hebben voor Suzanne, bijna obsessief, en het enige wat Russell doet is een beetje liedjes spelen, leuk lachen en de rest (met name met Suzanne). Mijn verwachtingen zijn daarom niet uitgekomen, iets wat ik eigenlijk wel jammer vind. 

Wil je weten wat voor score ik het boek uiteindelijk gaf? Lees complete mijn recensie.
Heb jij het boek ook gelezen? Ik hoor natuurlijk ook graag wat jij van het boek vond! Discussieer mee ( in de reacties hieronder, op Twitter of Facebook) of laat een link naar jouw recensie achter.