Schrijf het verhaal van je eigen leven. Met jezelf als heldin in de hoofdrol.
Waarom lezen?
Interessante theorie over storytelling
Een Story addict zou natuurlijk geen Story addict kunnen heten, als ze niet ook geïnteresseerd zou zijn in storytelling. Naast het lezen van mooie verhalen is het ook een leuke bezigheid om te kijken naar de manier waarop deze mooie verhalen zijn opgebouwd (en hoe het eventueel beter of slechter had gekund). In de voetsporen van de heldin wordt uitgelegd hoe verhaal van verschillende heldinnen (uit diverse literatuur én het echt leven) verteld kan worden. Aan de hand van 12 stappen leer je hoe de verhalen allemaal op eenzelfde manier zijn opgebouwd, en hoe je je eigen heldinnenverhaal schrijft.
Leuke indeling
Het boek is ingedeeld in verschillende hoofdstukken. Zo worden er voorbeelden uit boeken toegelicht, maar ook interviews met mensen, ‘uit het leven gegrepen’. Bovendien is het leuk om over de verschillende heldinnen te lezen. Zo haalt de schrijfster bekende stukken aan uit bijvoorbeeld Jane Eyre en De Kleine Zeemeermin, maar ook uit mythes zoals de van Inanne en Ereshkigal (Sumerische mythe, wist ik ook niet tot ik het las). Ook de Zuid-Afrikaanse versie van het sprookje over het meisje zonder handen komt aan bod. Oftewel: je leert zo nog eens wat.
Geeft inspiratie
Dit soort boeken geeft met altijd veel inspiratie en motivatie: ik wil meer te weten komen over het onderwerp, en ga zodoende op zoek naar extra informatie. De voetnoten en de lijst met geraadpleegde literatuur voor dit boek zijn dan ook erg interessant, vooral voor degenen die van sprookjes, mythes en andere bijzondere verhalen houden.
Voor iedereen die op zoek is naar de heldin in het verhaal
‘In de voetsporen van de heldin’ kent een beetje gelijkenissen met ‘De kracht van kwetsbaarheid’ van Brene Brown. Deze laatste omschrijft hoe iedereen met zijn eigen demonen (of Gremlins) worstelt, en zelf moet dealen met kwaadaardige dingen om verder te komen in het leven. Edith de Wit zegt ongeveer hetzelfde, maar spreekt hier niet van demonen of Gremlins, maar van de heks (zoals die van Sneeuwwitje). Je “innerlijke heks” vormgeven om zo beter om te kunnen gaan met stresserige situaties dus. Dat vind ik een mooi en nuttig idee.
En waarom niet lezen?
Soms lijkt het wat reclamisch, als een cursusboek
De interviews in het boek zijn leuk gedaan, maar voelen soms wat commercieel aan. Wil Edith mij soms een verhaal of cursus verkopen? Ze geeft ook trainingen (volgens mij vooral aan vrouwen omdat ze zich daar in dit boek op focust), dus het zou me niet verbazen als dat stiekem toch wel een motief is 🙂 Niet heel erg storend, maar het zit tijdens het lezen wel de hele tijd in mijn achterhoofd.
Iets te zweverig en feministisch
Neem nu deze zin: “Verraad brengt je terug bij jezelf”. Of “Als je jezelf te lang en te veel alleen identificeert met de ‘mannelijke’ rationele waarden in de buitenwereld (…), kun je afgesneden raken van je eigen ‘vrouwelijke’ behoeften (…), en zo de weg kwijtraken.”…. Ja, of je lezers, want met dit soort zinnen wil ik eigenlijk al snel afhaken. Ik ben pro vrouw (duh, ik ben er zelf één), maar ik kan het niet helpen om dit soort dingen met een Jomanda-stemmetje op te lezen (met mijn handen in de lucht, terwijl ik naar boven kijk). Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar ik vrees dat ik me voor dit soort uitspraken iets te nuchter en down to earth voel.
Kortom…
Ondanks de soms wat commerciële en zweverige stukken, vind ik ‘In de voetsporen van een heldin’ een erg leuk boek. Ik ken geen enkel ander boek dat op eenzelfde manier is opgebouwd, en waar de mix tussen theorie en vermaak zo goed met elkaar verweven is. Ook het werkboek, dat te downloaden is bij het boek, kan ik waarderen, maar vind ik dan eerder weer horen bij het zweverige deel. Ik geef dit boek dan ook een score van 3/5.
So we read again 