Het is al een tijdje geleden dat ik ‘Voor jou’ van Jojo Moyes las. En ik heb sindsdien al een redelijk aantal boeken gelezen, maar oh boy oh boy: er is geen boek dat de laatste tijd zoveel indruk op me heeft weten te maken.
Een grote indruk dus. Maar waarom dan? Ik soms de pluspunten graag even voor jullie op:
✔ The feels are real
Maar dan ook echt… real. De onmacht, de ergernis, de frustratie, maar ook de liefde, het geluk en de acceptatie. Jojo neemt je mee in een rollercoaster van gevoelens, en samen met hoofdrolspeelster Louisa beleef je het leven met de verongelukte Will, die ooit zo vol avontuur en energie zat. Het leven is niet eerlijk. Je zult er zelf een feestje van moeten maken.
✔ Een roman met een scherp randje
Een roman als ‘Voor jou’ heb ik nog nooit eerder gelezen. Naast de liefde tussen 2 mensen, en alle blijheid en onzekerheden en andere gevoelens die daarbij komen kijken, biedt het verhaal ook een kijkje in de wereld van iemand met een dwarslaesie. Hulpbehoevend zijn, juist terwijl je zo gesteld bent op je onafhankelijkheid. Het is een onderwerp waar je eigenlijk niet teveel over na wilt denken. En dat brengt me bij het volgende punt:
✔ Het is een verhaal met een motto
Het boek barst van de tegenstellingen: soms leuk, soms ook niet. Het boek dealt met thema’s als handicaps en de onzekerheden die komen kijken bij het volwassen worden. Verschillen tussen jong en oud, rijk en arm, fysiek beperkt e hartstikke fit spelen een grote rol. En dat zet je aan het denken. Een fijn en leuk leven leiden is niet zo vanzelfsprekend. Natuurlijk ligt de keuze om een goed leven te leiden vaak bij jezelf, maar als er door een ongeluk opeens een einde wordt gemaakt aan al het geluk… Het is daarom belangrijk om alles uit het leven te halen wat erin zit, zolang je nog kunt, zolang de keuze nog helemaal jezelf is.
✔ Leest als een trein
‘Voor jou’ is een roman die gaat over de liefde tussen Will, die gehandicapt is geraakt door een ongeluk, en Louisa, zijn verzorgster. Je leest op de eerste bladzijden al hoe het misgaat met Will. Het boek heeft je vanaf dat moment in zijn greep, en je kunt het niet meer wegleggen. De personages zijn zó goed omschreven dat het haast karikaturen lijken, maar dit geeft de thema’s waarmee het boek dealt een extra perspectief.
✔ Zware thema’s, luchtig geschreven
Het verhaal is grotendeels van Louisa’s oogpunt geschreven, af en toe afgewisseld met een hoofdstuk vanuit een ander personages. De chronologische volgorde van het verhaal wordt hierbij goed intact gehouden. Het boek beschrijft een aantal heftige thema’s en gebeurtenissen, maar doet dat precies goed, en soms zelfs met het nodige vleugje humor. En hoewel ik de laatste hoofdstukken echt in een emotionele achtbaan zat (ik ging van medelevend naar verdrietig, naar boos, naar hysterisch naar opgelucht en blij en whaaa!), was het nooit too much.
✔ Extraatjes
Ik houd van extraatjes! Het verhaal is klaar, en eigenlijk wil je huilen, want: je boek is uit. Maar dan zitten er stiekem achterin nog wat lezervragen, een interview met de auteur en het eerste deel van boek 2 verstopt. Yeeeeuuy!
Leuk natuurlijk al die pluspunten, maar zo perfect kan een boek toch niet zijn? Nou vooruit dan: hier een paar minnen:
✘ Louisa, Lou, Alicia, Lissa, wie?
Dit was een aantekening die ik tijdens het lezen van het begin van het boek heb gemaakt. Beetje flauw, maar ik stoorde me er wel aan: er werd direct met diverse namen gegooid, die in mijn beleving ook nog eens allemaal heel erg op elkaar leken. Ik raakte de draad hierdoor even kwijt, en vond het maar irritant om te lezen. Gelukkig wordt al snel alles helder, en kon ik gewoon weer lekker verder lezen.
✘ Een tikkeltje voorspelbaar
Louisa kampt met haar ontslag en arme komaf; Will is een rijke, in den beginne wat verwaande snuiter, die kampt met zijn dwarslaesie. Als Louisa voor Will gaat werken, moeten ze dan ook erg aan elkaar wennen. Sterker nog: ze kunnen elkaar niet uitstaan. Maar… Wat je denkt dat er gaat gebeuren, dat gaat gebeuren. Wie op zoek is naar een verrassing van de eeuw, zit hier dan ook mis.
Conclusie
Het zijn vooral de thematiek en de subtiele afwijkingen die van ‘Voor jou’ een speciale roman maken. Dat moet je kunnen inzien en waarderen, anders is dit boek waarschijnlijk een typisch vrouwenboek, en niet maar dan dat. Over de schrijfstijl is echter niets mis op te merken: het is een fijn geschreven verhaal, zowel in schrijfstijl als opbouw, en dit zorgt ervoor dat je deze topper van Moyes binnen no time uit hebt.
Ik ben, mede door de thematiek, erg te spreken over dit boek, en geef het daarom een score van 4,5 / 5
So we read again 