[Recensie] Lieveling – Kim van Kooten

‘Sommige geheimen zijn te groot om te delen’. Maar dat geldt niet voor het geheim van kleine Puck. In haar debuutroman ‘Lieveling’ beschrijft (actrice en schrijfster) Kim van Kooten hoe Puck op haar 5de verjaardag samen met haar (nogal labiele) moeder verhuist van een Rotterdamse achterstandswijk naar een dure villa in Zwijnsdrecht. Daar trekken ze in bij ‘ome Meneer’, door de moeder ook wel liefkozend ‘Pikkedoos’ genoemd. ‘Ome meneer’ is heel erg aardig voor Puck. Hij overspoelt haar met allerlei luxe cadeaus, vindt het fijn als ze hem ‘papa’ noemt en wast 3 keer per week Pucks haren. En wat ze daarbij verder allemaal doen, dat is hun geheimpje…

Een geheimpje dat nu met ons is gedeeld. Puck vertelt ons met veel humor en enige naïviteit hoe haar leven eruitziet. Ze heeft in het begin helemaal niet door wat er allemaal met haar wordt uitgespookt. Zo vindt ze het doodnormaal dat haar nieuwe ‘papa’ 3 keer per week haar ‘haren’ wilt wassen en haar daarbij hijgend en kreunend tussen de benen betast. Dit maakt dat je al snel medelijden gaat voelen met deze kleine meid en wilt weten hoe het met die lieve, onwetende Puck afloopt (en met die schoft die aan haar zit).

Waarom je ‘Lieveling’ moet lezen

‘Lieveling’ beschrijft niet alleen het verhaal van Puck, maar ook het verhaal van Pauline Barendregt. Die laatste is een vrouw van vlees en bloed, iemand die echt bestaat, en een goede vriendin van de schrijfster. Pauline heeft speciaal voor Kim haar verhaal willen doen, en dat verhaal is nogal heftig.

Met onder andere moodboards en muziek heeft Pauline het gevoel uit haar jeugd zo goed mogelijk aan Kim proberen over te brengen, zodat het verhaal zo waarheidsgetrouw verteld kan worden. Met al deze achtergrondinformatie raakt het verhaal je extra hard. Er staat namelijk vanalles beschreven in het boek, maar er is ook vanalles nog tussen de regels door te lezen. En dat zet je aan het denken.

Zie ook de trailer. De rillingen liepen me bij het kijken van deze trailer over de rug. Je ziet een schattig poëziealbum, met daarop ook het plaatje dat we terugzien op de cover van het boek. Een mannelijk personage dicteert een gedichtje. Tot zover niets aan de hand. Maar als het kinderstemmetje inzet en samen met de mannenstem vertelt dat ze een ‘geheimpje’ hebben… Ik krijg er alweer moordneigingen van.

Waarom je ‘Lieveling’ niet moet lezen

Zoals hierboven al gezegd: je kan er moordneigingen van krijgen. Ondanks de humor waarmee het boek geschreven is, word je van het verhaal niet vrolijk. Puck woont in een wereld vol karikaturen. Haar moeder lijkt een kruising te zijn tussen een labiele Patty Brard en een opgetutte Barbie, haar oma is een kruising tussen een criminele Ma Flodder en een geldbeluste Nel Veerkamp en de ‘ome Meneer’ is gewoon een vieze ouwe pedofiel.

Aan de ene kant geven deze beschrijvingen je een duidelijk beeld, aan de andere kant komt het ook wat onrealistisch over. Het is bijna lachwekkend, terwijl het verhaal toch heel serieus is. Je snapt niet waarom deze types niets om het meisje lijken te geven, of gewoon niet (willen) zien wat er allemaal met haar gebeurt.

Waarom komt de moeder niet in actie? Is ze knetterstoned of gewoon knettergek? Tel daar een onvoorstelbaar einde bij op (volgens mij komt er een tweede deel) en je blijft zitten met een nare nasmaak. Of nadorst. Ik ben er eigenlijk nog steeds niet over uit.

Algemene indruk

‘Lieveling’ is geen zielige biografie en heeft daarmee de wensen van Pauline Barendregt, op wiens leven het verhaal gebaseerd is, goed vervult. Door de luchtige toon en humor leest het boek als een trein, ook al gaat het over een zwaar onderwerp. Ik hoop op een beetje closure, en dus op een vervolg. Zowel voor Puck, waarmee het hopelijk nog allemaal goedkomt, als voor mij.

Score: 4/5

Over het boek:
Titel: Lieveling
Auteur: Kim van Kooten
Verschijningsdatum: 9 november 2015
Aantal pagina’s: 224
Uitgever: Lebowski Publishers

Up-to-date blijven? Volg me op Bloglovin’